حکیم ابوالقاسم منصور، فردوسی کبیر در سرآغاز کتاب انسان ساز خود، شاهنامه فردوسی، ضرورت کسب دانش و دانایی و خردمندی را بر شمرده است، از شگفتی های این کتاب آن است که چطور سرآغاز کتابی حماسی، با خرد آغاز می شود و چرا آن حکیم بزرگ این اندازه به خرد و دانش توجه کرده است:
به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد خرد بهتر از هر چه ایزد بداد ستایش خرد را به از راه داد خرد رهنمای و خرد دلگشای خرد دست گیرد به هر دو سرای ازو شادمانی وزویت غمیست وزویت فزونی وزویت کمیست حکیم طوس، خرد را بهتر از تمام سرمایه ها و داده های خداوند می داند و خرد و خردمندی را رهنمای و دلگشای آدمی می داند، همچنین او خرد را سرمایه ای می داند که در هر دو سرای و هر دو جهان، دست گیر آدمیزاد خواهد بود و نیز غم و شادی دستاورد کسب خرد یا بی خردی است، به این معنی که با افزایش دانایی و خردمندی، بشر شادمانی و سعادت بیشتری را تجربه خواهد کرد. سرتاسر این کتاب انسان ساز، سرشار از آموزه های جاویدان برای پرورش خرد و خردمندی است و به باور من هر ایرانی لازم است چندین بار شاهنامه فردوسی را با هوشمندی و دقت و ظرافت بخواند و از آموزه های خردمندانه آن در حوزه های مختلف بهره ببرد.
نیاز به یک منبع خودآموز و خودگام، کوتاه و کاربردی در زمینه مدیریت دانش با تاکید بر مستندسازی تجربیات مدیران، انگیزه ای شد تا این محتوی را آماده کنم و در اختیار علاقه مندان قرار دهم. در باره چند و چون مدیریت دانش و ابزارهای آن، مانند مستندسازی تجربیات مدیران، چیزی به نام حرف آخر وجود ندارد و هرآنچه تاکنون نیز گفته شده ویا گفته خواهد شد، جای چون و چرا دارد. آنچه در این نوشتار مورد بحث و بررسی قرارگرفته است نیز تنها برای استفاده در شرایط امروز است و در
صورت نیاز ، می تواند جای خود را به چیز بهتری بدهد. نظرات، دیدگاه ها و پیشنهاد های خوانندگان گرامی، راهگشای من در بهبود این متن خواهد بود.
در صورت داشتن هرگونه سوال احتمالی می توانید با شماره تماس ۳۳۳۶۴۷۲۴-۰۲۴ در تماس باشید.